Browar w Karlinie

W dawnych czasach piwo było napojem ludu  i najzwyklejszym artykułem spożywczym. Często jadało się  polewkę piwną i wiele innych potraw  z większą lub mniejszą zawartością piwa. Pierwotnie każde gospodarstwo domowe warzyło swoje własne piwo. Potem jednak prawo do wytwarzania tego napoju było nadawane, i to tylko określonym domom. Pierwsze potwierdzone informacje dotyczące browarnictwa w Karlinie sięgają 1 Maja 1594 roku, kiedy to Książę Kazimierz IX – biskup Kamieński, potwierdził cechowi browarników nadane statuty.

PL

Rozkwit karlińskiego browaru przypada na wiek XIX. Małe firmy przejmowane były przez większe browary z Koszalina, Połczyna i Szczecina. Do ważniejszych browarów działających  w tym czasie w Karlinie należały: Griep (1865 – 1880), Wolff (do 1914), Schneggenburger (1865 – 1880) i najistotniejszy z nich to browar Carl Oellrich Browar. Wysoki budynek widoczny na pocztówce  po prawej stronie to suszarnia dawnego browaru, którego piwnice zaadoptowano w latach 60-tych do hodowli pieczarek. Według M. Friedricha pod tą nazwą działał w latach 1880-1920. W 1921 roku browar został przejęty przez Szczciński browar Borisa, a 1923 roku zawiesił swoją produkcję i przejął dystrybucję piwa koszalińskiego. Właściciel browaru wynajął go następnie F. Laaschowi, który zajmował się dystrybucją piwa i wytwarzaniem wody mineralnej. F. Laasch prowadził swoją działalność w latach 1929-1937.

DE

Die Körliner Brauerei erreichte ihre Blütezeit im 19. Jahrhundert. Kleine Unternehmen wurden von größeren Brauereien aus Köslin, Bad Polzin und Stettin übernommen. Zu den wichtigsten Brauereien aus Körlin in jener Zeit gehörten:  Griep (1865 – 1880), Wolff (bis 1914), Schneggenburger (1865 – 1880) und die bedeutendste von ihnen die Brauerei Carl Oellrich. Das hohe Gebäude rechts ist die Trockenanlage der ehemaligen Brauerei, deren Keller in den 60-er Jahren zu einer Pilzzucht umgestaltet wurde. Unter diesem Namen war die Brauerei in den Jahren 1880-1920 tätig. 1921 wurde die Brauerei von der Stettiner Brauerei Boris übernommen, sie unterbrach die Produktion im Jahre 1923 und nahm den Vertrieb von Kösliner Bier auf. Der Besitzer der Brauerei vermietete sie zunächst an Friedrich Laasch, der sich mit Vertrieb von Bier und Produktion von Mineralwasser beschäftigte. F. Laasch war in den Jahren 1929-1937 tätig.

Widok od mostu kolejowego nad Radwią na zabudowania znajdujące się poniżej ul. Koszalińskiej (Köslinerstr). Wysoki budynek po prawej stronie to suszarnia dawnego browaru, którego piwnice zaadoptowano w latach 60-tych do hodowli pieczarek.

Blick von der Eisenbahnbrücke über Radüe auf die Gebäude unterhalb der Kösliner Straße.Das hohe Gebäude rechts ist die Darre der ehemaligen Brauerei, der Keller wurde in den 60er Jahren zu einer Pilzzucht umgestaltet.