Budynek powstał w 1905 roku i wybudowany przez firmę budowlaną   z Karlina, którą zarządzał Ernst Hoffmann. Były mieszkaniec Karlina. Budynek prezentuje styl architektoniczny tzw. neogotyk. Styl neogotycki uważano w czasach gdy powstał za odpowiedni do budowy okazałych budynków użyteczności. Kolorystyka budynku nawiązuje do bardzo popularnej ówcześnie zabawie  w klocki, gdzie dominowały trzy kolory mające naśladować materiały budowlane: czerwony, żółty i niebieski – czyli cegła, piaskowiec i łupek jako pokrycie dachu.

Zbudowany z cegły czerwonej licowanej z elementami dekoracyjnymi tynkowanymi, o dachu wysokim krytym dachówką ceramiczną. We wszystkich elewacjach charakterystyczne elementy stanowią dekoracyjne szczyty. Budynek jest zwieńczony dwiema wieżami – pierwsza, niższą – nad wejściem od ulicy Szymanowskiego; druga, najwyższy element budynku, umieszczona w środkowej partii dachu.

W okresie międzywojennym stacjonowały w budynku służby sądownicze. Od września 2010 roku jedno z pomieszczeń na poddaszu zajmuje Muzeum Ziemi Karlińskiej.

Jak podają źródła koszt tego przedsięwzięcia wraz z gruntem zamykał się w kwocie 118 800 ówczesnych Reichsmarek, co można by porównać do dzisiejszej kwoty 2,5 miliona zł. Budowa sądu była całkowicie sfinansowana przez miasto, które dzierżawiąc go później ministerstwu sprawiedliwości otrzymywało pokaźne wpływy do budżetu. Budynek ten wybudowano na terenach byłej ujeżdżalni regimentu dragonów, którzy stacjonowali w Karlinie do 1884 r. a po ich przeprowadzce do Bydgoszczy, miasto zakupiło właśnie tę działkę. Na parterze oprócz sali posiedzeń znajdowały się pomieszczenia służbowe, piętro wyżej mieszkanie. Wyposażenie budynku nie pozostawiało nic do życzenia m.in. działały tutaj pompy elektryczne zaopatrujące pomieszczenia w bieżącą wodę.

Królewsko – Pruski Urząd Sądowy (tak brzmiała na początku jego nazwa) był małym ośrodkiem sądownictwa na Pomorzu, ale jednocześnie jednym z najważniejszych. Obejmował swoim zasięgiem poza Karlinem ok. 50 miejscowości w powiecie kołobrzesko – karlińskim. Przez pierwsze lata działalności pracowało tutaj zawsze kilku urzędników sądownictwa sędzia, 2 inspektorów sądowych, 2 sekretarzy, 3 urzędników, komornik jak i woźny sądowy. Odbywały się także tutaj rozprawy z udziałem ławników, a kilka razy do roku, swoje posiedzenia sąd przenosił do Rymania. W latach 30-tych XX wieku w związku z kryzysem likwidowano wiele tego typu placówek w Niemczech, jednak tutejszy sąd pozostał pełniąc do 1945 r. nieprzerwanie swoją rolę.

Po wojnie funkcjonował polski Sąd Pokoju, który jako ostatnia instytucja powiatowa została przeniesiona w 1949 r. do Kołobrzegu.

Następnie w budynku zakwaterowano organizację Służba Polsce, która nie wykorzystywała niestety wszystkich pomieszczeń, co prowadziło do jego dewastacji. Po wyprowadzce organizacji w 1953r. ulokowano tam w nadających się do użytku pomieszczeniach Ośrodek Zdrowia i dopiero po dziesięciu latach rozpoczęto jego gruntowną modernizację mającą na celu oddanie całego budynku na potrzeby służby zdrowia. W 1966 r. ukończono remont oraz utworzono Izbę Porodową, która jednak niebawem została przeniesiona do Białogardu a na jej miejsce przeprowadził się z tegoż miasta Oddział Rehabilitacji. Funkcjonował on wraz z Ośrodkiem Zdrowia do czasu podjęcia przez władze miasta decyzji o rewitalizacji budynku i oddaniu go we władanie różnym instytucjom miasta i gminy co zostało ukończone ze wspaniałym efektem w 2007r.

Budynek dawnego Sądu Królewskiego obecnie gości w swoich progach siedziby wielu instytucji jak np.: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, Straży Miejskiej, Punkt Informacji Turystycznej oraz Muzeum Ziemi Karlińskiej.